بعد آن را روی تایر قرار دهند به طوری که سر قلاب های زنجیرهای عرضی به زیر قسمت جلو تایر بوده و چفت ها به سمت عقب لاستیک بیفتد. بعد اولین زنجیر عرضی را به زیر قسمت جلو تایر قرار داده، خودرو را به طرف جلو حرکت دهند تا موقعی که از طرف عقب سر چفت و بست ها به ارتفاع تیوپی چرخ برسد.
سپس باید زنجیرهای عرضی را روی تایر مرتب کرده و دوسر انتهای رشته زنجیرهای طولی را بلند تا نزدکی چفت بیاورند. رانندگان باید دقت کنند کدام یک از حلقه ها باید چفت قلاب شود. پس از آن اول رشته خارجی را انداخته و بعد داخلی را محکم ببندند و با محکم کردن رشته داخلی زنجیرخارجی را دوباره بکشند و به حلقه مناسب محکم کنند.
نکته مهم اینکه، پس از بستن زنجیر به هیچ عنوان نباید حلقه های اضافی روی لاستیک بماند و باید آنها را طوری محکم کرد که به لاستیک صدمه نزند.
وقتی خودروها در گل و لای و برف می ماند، رانندگان نباید بی مورد گاز دهند و چرخ ها را سریع بچرخانند چون این کار علاوه بر اینکه ثمری ندارد بلکه خودرو را عیق تر و کامل تر در گل فرو می برد.
در این حالت رانندگان باید زنجیر را روی چرخ بیندازند، به طرفی که قلاب های زنجیرهای عرضی به طرف خارج لاستیک بوده و اولین رشته عرضی نزدیک خط برف یا گل قرار گیرد.
در این حالت باید سر زنجیر (همان رشته زنجیر عرضی نزدیک خط برف و گل) را با یک رشته محکم از سیم، طناب و یا زنجیر از حفره های کاسه چرخ محکم به لاستیک بست و بعد زنجیرهای افقی را روی تایر مرتب کرده و زنجیر را به سمت عقب کشید تا شلی آن گرفته و روی تایر مرتب قرار گیرد.
پس از قرار دادن زنجیر روی هر دو تایر متحرک، طبق دستور بالا باید موتور را روشن کرده، چرخ ها را بسیار آرام چرخاند تا زنجیر دور تایر کشیده شود.
وقتی زنجیر کاملا دور لاستیک ها افتاد باید چفت و بست ها را انداخت و پس از محکم کردن آنها حرکت کرد.
افراد باید به محض خروج خودرو از گل، برف و شن و رسیدن به زمین سفت؛ سیم، طناب و زنجیر اضافه بسته به کاسه چرخ را باز و زنجیر را دوباره بازنگری کنند.